Fikirtepeye Dost Olan Her Zaman Kazanır

  Fikirtepeye Dost Olan Her Zaman Kazanır Engellinin Sesi '' Işıltı Gazetesinde Fikirtepede Kentsel Dönüşüm çalışmaları için kurulmuş bulunan ve bir Sivil Toplum Kuruluşu olan FİKİRBİR DERNEĞİ Başkanı Menderes Yavuz' un Kaleme Aldığı Fikirtepe Ve Kentsel Dönüşüm Temalı Yazısı, '' GÜNEŞE YAKIN OLAN ISINIR” 1968 tarihinde Ahmet amca ya da Ayşe teyze olarak başladı bizim Rezidans serüvenimiz. Ya da 1968’den sonra başladı Fikirtepe’nin 45 yıldır Fakirtepe olarak hayatına devam etmesi. Kimse taahüt etmemişti ya da kimse söz vermemişti “Hadi bırakın Anadolu’daki ekip biçtiğiniz toprağınızı, sütünü sağdığınız ineğinizi, yumurta veren tavuğunuzu, gelin yerleşin  Fikirtepe’ye, biz yaşam kalitenizi arttıracağız ya da kendinizi  iyi hissedeceğiniz bir yaşam sunacağız”diye. Anlatırlardı İstanbulun taşı toprağı altın, köylerimiz gibi çamur değil. Çamur olsa bile ne olacak ki? Kocaman deniz var suyu o çamuru temizlemek için yeter... Cumhuriyetin ilanından 45 yıl sonra geldik derdi Dedem.  İstanbula gelmekteki  gayesinin de çocuklarının ellerinin iş tutması ve çocuklarının çocukları daha iyi bir hayat sürsün diyeydi. Neyi var neyi yok sattılar. Kimisi kapıyı öyle çekerek geldi, kimisi de cesaret edip gelemeyenlere yerlerini bedelsiz bıraktı.  Hatta bazıları köy hasretine dayanamam diye ayrılamadı Alacasından, Sarı kız dediği ineğinden yüklendi onları da getirdi. Geldikleri yerde de  çamur vardı , vardıkları yerde de... Geldikleri yerde de elektirik yoktu, vardıkları yerde de... Geldikleri  yerde de su yoktu, vardıkları yerde de... Ama sadece ismi değişmişti yaşadıkları zemheri hayatın. Oysa 2 km uzaklıktaydı hayalini kurdukları Çemenzar, Kuyubaşı, Göztepe, Ethemefendi, Erenköy, Bağdat Caddesi... Evleri yeniydi,  hem suları, hem elektirikleri hem de yolları vardı...  Fikirtepeliler için o zaman bir hayaldi böyle bir yaşam.  Şimdi yıl 2013. Tam  45 yıl daha beklemek zorunda kaldılar... Dile kolay 45 yıl. Neredeyse  yarım asır. 1968 nere 2013 nere...  Fikirtepe’ye   1 yaşında gelen çocuk  şimdi 46 yaşında. 1968 yılının çilekeş kadınından hiç bahsetmeyeceğim zaten. O tarihten bir süre sonra parasını vererek yerleştikteleri ortalama parsel büyüklüğü 200m2 olan yerlerin tapularını almışlardı. O zamandan  bu yıla kadar  her ne kadar yolu, elektiriği, suyu olan yerlerdeki sakinleri Fikirtepe’yi gecekondu  bilseler bile biz buraların bedelini çalışarak kazandığımız paralarla ödedik. 50 yıldır çektiğimiz bu sefalet 2010 yılında İBB ve Kadıköy Belediyesi nin gayretleri ile emsal arttırımına gidilerek güzel bir oluşum gerçekleştirildi. Artık ikamet edeceğimiz evlerimiz  daha yaşanabilir olacak, sosyal ve donatı alanları daha fazla olacak. Yeni yapılacak binalarda yeni  insanlarla tanıyacağımızın ihtimali bile içimizi kıpır kıpır ediyor. Yıllarca kendi haline bıraktığınız, görmezden geldiğiniz Fikirtepe’nin yakasından düşün. 45 yıldır elektiriği, suyu, yolu olan ve Fikirtepe’ye verilen imarı  sindiremeyen bazı kesimlere, bazı kuruluşlara ve bazı STK’lara sesleniyorum.  Gelin bu emsal arttırımına destek verin. Fikirtepede dönüşüm gerçekleştiğinde Fikirtepeye sadece 2km uzakta olduğunuz için sizin de yerleriniz değerlenecek.   “ Güneşe yakın olan ısınır” Menderes Yavuz 14.02.2014 / Fikirtepe Haber